Dit weekend trok ik richting Zaventem om naar het kerstconcert van kinderkoor Clari Cantuli en jeugdkoor Clari Cantus te luisteren.
Het optreden ging door in de Sint-Martinuskerk, wat meteen voor een mooi decor zorgde.
Het kinder- en jeugdkoor wisselde elkaar af en enkele liedjes werden samen gezongen.
Verschillende kerstliederen passeerden de revue: traditionele liedjes, moderne liedjes, liederen in het Oud-Nederlands, in het Latijns en zelfs in het Zweeds!
Het optreden, dat in totaal een dik uur duurde, vloog voorbij. Het kinderkoor begeleidde sommige van hun liedjes met instrumenten of handengeklap, het jeugdkoor zorgde voor een heus "surround system" door zich rond het publiek te verspreiden, ...
Aan alle zangers (en in het bijzonder aan mijn vriendin Laura die meezong): een dikke proficiat, keep up the good work!
Op woensdag 18 december trok ik naar Gent voor de workshop 'muzo-beeldopvoeding: voorstelling van materialen en creatieve technieken' van Ines Vandoorne.
De lesgeefster was heel enthousiast en had een massa materiaal bij. Ze vertelde honderduit over verschillende materialen, legde tientallen technieken uit die bruikbaar zijn in de lagere school, toonde deze voor, liet ons voorbeelden zien en beantwoordde al onze vragen.
De cursus die we kregen werd door iedereen enthousiast aangevuld met extra notities en na afloop van de workshop, zat ik boordevol ideeën en kon ik niet wachten om enkele technieken uit te proberen!
De lesgeefster raadde ons ook nog een boek aan: 'Kunst(en)makers' van juf Marit. Een boek met uitleg over verschillende kunstenaars, van Karel Appel tot Piet Mondriaan, met telkens enkele beeldopdrachten die je kan toepassen in de klas. Ik ben alvast enorm geïnteresseerd en denk dat ik dit boek binnenkort toch in mijn kast zal hebben staan.
Op woensdag 4 december volgde ik de workshop kidshiphop in Mechelen, aan de Thomas More hogeschool.
Na de kennismaking en opwarming leerde Chantal Bols, dansleerkracht van de dansschool 'Wannadance', ons een eerste dans aan. Deze eerste dans was bruikbaar voor de eerste graad en dus nog eenvoudig onder de knie te krijgen.
Nadat we het dansje op 'Undercover' van Djumbo enkele keren dansten, overliepen we de uitgebreide dansbeschrijving en kregen we de kans om vragen te stellen.
Dan was het tijd voor een dans voor de derde graad, op 'Work this out' van Highschool Musical. Deze dans bevatte al moeilijkere passen en hier moesten we al wat meer uit onze pijp komen! Opnieuw oefenden we de dans enkele keren in en overliepen we de dansbeschrijving.
Na een korte pauze gingen we verder met een dans voor de tweede graad op 'I like to move it', in de versie van de film Madagascar.
Na de moeilijke dans van de derde graad, was dit weer een verademing :-)
Een leuke dans, die ik zeker eens wil uitproberen in de praktijk!
Ten slotte leerden we nog een discodansje aan, op 'Studio 54' van Ch!pz.
Een leuke afsluiter van een leerrijke en best vermoeiende namiddag.
Gisteren ging ik naar de toneelvoorstelling "Een huis vol dromen", van toneelgezelschap 't Kelderken uit Kemzeke.
Hoewel ik al drie jaar in Kemzeke woon, had ik nog geen enkele voorstelling gezien van dit gezelschap.
"Een huis vol dromen" speelt zich af in een psychiatrische instelling. Op een dag komt er een nieuwe verpleger, Gene, die vol frisse ideeën zit en de patiënten met respect behandelt.
Jammer genoeg wordt de frisse wind die Gene wil laten waaien in de instelling niet in dank afgenomen door Norma, de verpleegster die al jaren op de afdeling werkt. Dit resulteert in constant geruzie tussen Norma en Gene.
Op een dag ontdekt Filip, een van de patiënten, dat er iets ongepasts gebeurd is tussen de dokter en Sally, een jong meisje dat ook in de instelling zit. Alleen... Filip kan/wil niet praten en dus duurt het een tijdje vooraleer Gene en de andere patiënten doorhebben wat er aan de hand is.
Om Sally, die na de gebeurtenissen zelfmoord heeft gepleegd, te 'wreken', besluiten de patiënten en Gene om zelf voor gerechtigheid te zorgen...
Afgelopen zaterdag (3/11) ging ik met Mieke naar de voorstelling "Mobile" van Cie Chabatz d'Entrar in CC Ter Vesten in Beveren.
Drie mannen die met wat houten balken, een houten ladder en enkele gadgets meer dan een uur lang acrobatische toeren uithalen en een volle zaal kinderen entertainen. Er werd meerdere keren luidkeels gelachen met de gekke stoten die de drie Franse mannen uithaalden.
Op 12 oktober trok ik samen met enkele medestudenten naar Gent voor de workshop Trashbeatz, georganiseerd door Wisper.
De lesgever van dienst was Sven Verschuere, leraar percussie bij Tambor en zelf actief bij Trashbeatz.
Het doel van de les was het volgende: ritmes spelen en een eigen 'nummer' in elkaar boksen met niets meer of niets minder dan... afval!
Potten, pannen, bidons, emmers, blikken, stoelen, ... kortom àlles kon worden gebruikt.
Nadat we waren opgewarmd (en dit mag je heel letterlijk nemen, van 10 minuten "drummen" krijg je het behoorlijk warm!) en ons ritmegevoel hadden aangescherpt, mochten we experimenteren met de verschillende "instrumenten" en hun geluiden.
De meer ervaren percussionisten waagden zich af en toe aan een jamsessie, ik hield het bij de ritmes die we eerder in de workshop aanleerden.
Op het einde van de namiddag kozen we elk een instrument uit en stelden we een "nummer" samen. Het vergde enige oefening, maar we slaagden er uiteindelijk in om een leuk ritme te spelen, elk met zijn eigen afval-instrument.
Na drie uur was het welletjes en waren mijn oren dringend toe aan wat stilte :-)
Op woensdag 9 oktober kwam Raf Walschaerts zijn nieuwste show "jongen toch" voorstellen in het museumtheater in Sint-Niklaas.
Ik kende Raf Walschaerts van het cabaret duo "Kommil Foo" en was al een grote fan van zijn hese stem en manier van spelen en vertellen.
Aangezien het een try-out was, was het een kleine zaal en een beperkt publiek, wat meteen voor een heel intieme en persoonlijke sfeer zorgde.
Tijdens de voorstelling vertelt Raf over zijn ouderlijke huis, waar nu een bevriend koppel in woont. De vrouw van het koppel is een vroegere liefde van hem, waardoor hij niet veel van de man moet weten.
Hij wordt uitgenodigd voor een etentje en terwijl hij in zijn vroegere huis zit en er allerlei herinneringen naar boven komen, belt er een jonge man uit Syrië aan.
Hij wordt ook uitgenodigd voor het etentje en de gesprekken die volgen zijn eigenlijk niet echt na te vertellen.
Er worden sprongen gemaakt van vroeger naar nu, van realiteit naar hypothetisch, ...
Af en toe wordt het verhaal onderbroken door een liedje, steeds vol emoties en enkel begeleid door een gitaar.
Als afsluiter nog een mopje uit de show:
Een Indiër wil met zijn olifant de grens naar Pakistan oversteken. De Pakistaanse douanier houdt de man tegen en zegt: "sorry meneer, u mag de grens niet over met uw olifant."
De Indiër gaat terug, neemt een boterham, smeert er boter op en kleeft deze op de kop van de olifant. Daarna kleeft hij een boterham op het achterste van de olifant en zo keert hij terug naar de grens.
Opnieuw zegt de Pakistaanse douanier: "Meneer, ik zei toch dat u de grens niet over mag met uw olifant."
Daarop antwoordt de Indiër: "Ik mag toch wel tussen mijn boterham leggen wat ik wil zeker?!"
Hallo allemaal,
Welkom op mijn muzoblog!
Op deze blog kan je volgen wat ik op muzisch vlak allemaal beleef en ervaar en hoe ik evolueer.
Veel leesplezier!
Karen
